Logo

 

S
REPORTAGES



Indonesië India
Cambodja


dochters
Lanang maakt een dansje met zijn cijferlijst. Geslaagd!
De beste scholen alleen voor de besten
Zweet en tranen voor het grote examen


Stil tuurt Lanang (12) naar buiten. Zometeen gaat hij met zijn moeder naar school. Het is de laatste dag op zijn basisschoool “Galur Pagi” in Jakarta. De dag van de rapportuitreiking. Lanang maakt zich zorgen.  Het examen was best moeilijk. “Als ik maar geslaagd ben,” mompelt hij. Zijn moeder hoort het niet. “Je moet je schooldas nog om!” roept ze.

Als Lanang op school zijn cijferlijst van juffrouw Erna krijgt, springt hij een gat in de lucht. “Joepie! Geslaagd! Allemaal voldoendes en een totaalscore van 20,1.” Zijn moeder is minder enthousiast. “Dit is geen superscore. Daarmee kom je niet zomaar op een goede middelbare school.”

Balen
Met een lolly in haar mond volgt Euis (11) de rapportuitreiking vanuit de deuropening van het klaslokaal. Zij is niet bang. Zij is de beste van de klas. “Altijd geweest,” zegt Euis. Haar score van bijna 23 is veel beter dan die van Lanang. “Niet echt goed,” vindt ze zelf. “Dat komt door die 6+ voor biologie. Daar baal ik van. Taal en rekenen was geen probleem, maar biologie, pfff.”

Niet eerlijk
De leerlingen van de zesde klas (groep 8) kijken alleen naar de examenscores voor taal, rekenen en biologie. Hun rapportcijfers voor geschiedenis, Engels, sport of tekenen tellen niet mee. Hoe hoog ze ook zijn. “Voor de toelating voor een middelbare school gaat het alleen om de score van de drie vakken van het nationale examen,” verklaart het schoolhoofd Warkini. Eerlijk is dat niet. “Onze rapportcijfers geven een betere indruk van de prestaties.”

Echt gratis

Lanang wil het liefst naar SMP 28. Die school is lekker dichtbij. “Geen buskosten dus,” benadrukt moeder Sukaysi. “En het onderwijs is echt gratis. Geen extra kosten of boekengeld.” Met de vier euro die zij per dag met naaiwerk verdient kan ze met moeite drie kinderen en haar werkloze man onderhouden. “Voor nieuwe schooluniformen en schoenen moet ik maanden sparen.”

Besten eerst
De ouders van Lanang en Euis hebben niet veel geld. Daarom willen ze dat hun kinderen naar een gratis middelbare school gaan. “Leerlingen met de hoogste scores worden als eerste toegelaten,” verduidelijkt het schoolhoofd. “Dus zorg dat je scholen kiest waar je kind ruim boven de vereiste score zit.”

Sip

Lanangs moeder kiest voor de populaire SMP 28. Ook al is de score van haar zoon krap. “Ze hebben zeven brugklassen,” zegt ze optimistisch.
Maar eenmaal op het schoolplein van SMP 28 vreest ze het ergste. Er staan tientallen andere ouders met een aanmeldingsformulier.
De uitslag volgt een dag later per sms. Geen SMP 28, maar de derde keuze. Lanang kijkt sip. “Geeft niet joh,” troost ma. “Negen klasgenoten kunnen alleen bij een dure privé-school terecht. Jij kunt in elk geval gratis naar school.”



Hilde Janssen
SamSam - januari 2011


In het kort

In Indonesië moeten kinderen op de lagere school eindexamen doen.
Om toegelaten te worden op ‘goede’ middelbare scholen moeten ouders veel geld betalen aan iemand die dat ‘regelt’

Bezoek de website Zenuwen voor de toets op www.samsam.net

Gratis, maar niet heus
Regeringsscholen in Indonesië zijn gratis. Nou ja, gratis. Sommige scholen vragen stiekem toch geld aan de ouders: voor verbouwingen, bibliotheek of sportvelden, maar ook voor het nationale examen en het diploma.
ff regelen
Vooral het laatste jaar op de basisschool is duur. Een Indonesische organisatie die speurde naar corruptie (bedrog) ontdekte maar liefst 47 extra kosten.
Voor bijles, proefexamens, fotokopieën van toetsen en diploma’s, pasfoto’s, het afscheidsfeest en cadeautjes. Op sommige ‘rijke’ scholen loopt dat op tot 350 euro per leerling. Op “armere” scholen zoals die van Lanang betalen ouders een paar tientjes: voor het afscheidsfeest. Maar een toelating “regelen” voor de middelbare school kost een paar honderd euro, fluistert een bemiddelaar.
 


top